چندقلوزایی یکی از صفات مهم اقتصادی در پرورش گوسفند و بز می¬باشد. به کارگیری روش های سنتی اصلاح نژاد نظیر انتخاب و آمیزش بر اساس داده های فنوتیپی داراي روندی کند و پر هزینه است. مطالعات ژنتیکی مشخص نموده است که نرخ تخمک ریزی به وسیله مجموعه هایی از ژن هایی با اثر عمده به نام ژن های باروری کنترل می شوند. هدف از این تحقیق بررسی چند شکلی ژن فاکتور تمایز رشد 9 (GDF9) در 91 بز نجدی مربوط به 3 موقعیت جغرافیایی، شمال غربی، جنوب شرقی و مرکز و 27 بز لری- بختیاری مربوط به 2 موقعیت جغرافیایی، شمال شرقی و جنوب شرقی استان خوزستان می¬باشد. بعد از استخراج DNA، تکثیر قطعه 295 جفت بازی از اگزون 2 ژن GDF9 با استفاده از یک جفت آغازگر اختصاصی انجام گرفت. در این پژوهش سه الگوی SSCPبرای اگزون 2 ژن GDF9 در دو نژاد بز استان خوزستان مشاهده گردید. ولی ارتباط معنی داری به وسیله نرم افزار SAS بین الگوهای مشاهده شده و صفت چندقلوزایی در این دو نژاد بز مشاهده نشد. آلل A، در جمعیت‌های بز نجدی شمال غربی، جنوب شرقی و در بزهای لری- بختیاری شمال شرقی و جنوب شرقی بیشترین فراوانی را داشت. در جمعیت‌های بز نجدی جنوب شرقی و مرکز ژنوتیپ AB بیشترین فراوانی را نشان داد و در جمعیت شمال غربی بیشترین فراوانی ژنوتیپی مربوط به ژنوتیپ AA بود. در جمعیت بزهای لری- بختیاری شمال شرقی و جنوب شرقی بیشترین فراوانی ژنوتیپی مربوط به ژنوتیپ AA بود.
کلید واژگان :بز نجدی، بز لری- بختیاری، تنوع ژنتیکی، ژن GDF9، PCR-SSCP
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک