هدف از مقاله حاضر ارایه استراتژی¬ها و راهبردهایی جهت توسعه مناطق مرزی استان سیستان و بلوچستان است. در این تحقیق روش پژوهش به صورت توصیفی- تحلیلی انجام گرفته است. همچنین تحقیق مورد نظر از نوع تحقیقات کاربردی به شمار می آید و شیوه جمع آوری اطلاعات به صورت اسنادی و میدانی و در قالب پرسش نامه انجام شده است و روایی پرسشنامه حاضر توسط ۲۰ نفر از متخصصان امر(متخصصان برنامه¬ریزی شهری و روستایی، شهرسازی و آمایش سرزمین) بررسی و مورد تأیید قرار گرفته است. مدل¬های استفاده شده در این تحقیق مدل ترکیبی SWOT-ANP و SWOT- AHP است و در نتیجه سنجش قابلیت¬ها و محدودیت¬های آمایش مناطق مرزی به لحاظ توسعه صورت گرفته است، برای رسیدن به این هدف و با بهره¬گیری از تکنیک SWOT اقدام به شناسایی نقاط قوت و ضعف (عوامل داخلی) و فرصت¬ها و تهدیدها (عوامل خارجی) گردید و با استفاده از مدل ANP و AHP به وزن¬دهی مجموعه عوامل داخلی و خارجی جهت اتخاذ بهترین استراتژی (SO,WO,ST,WT) پرداخته شده¬است. یافته¬های پژوهش نشان می¬دهد که در مدل SWOT-ANP، راهبرد، SO با امتیاز وزنی ۲۸۱۵۲/۰ به عنوان مهمترین راهبرد و راهبرد ST با امتیاز وزنی ۲۶۵۷۳/۰ به عنوان راهبرد جایگزین انتخاب شده¬است. همچنین در مدل SWOT- AHP، استراتژی ST با امتیاز وزنی ۷۰۵/۰ به عنوان مهم¬ترین استراتژی و استراتژی WO با امتیاز ۶۰۱/۰ به عنوان استراتژی آلترناتیو انتخاب شده¬است.
کلید واژگان :آمایش ، راهبرد، سیستان و بلوچستان، SWOT-AHP،SWOT-ANP.
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک