در اين پژوهش تلاش شده است که به تحليل عوامل مؤثر بر نيّتهای رفتاری گردشگر از جمله تناسب خودپنداره شخصيت مقصد، درگيری ذهني، رضايت و تجربه گردشگر پرداخته شود. جامعه - آماری اين پژوهش که نامحدود است، شامل گردشگران داخلي شهر اصفهان مي باشد، که در تابستان 8131 از شهر اصفهان بازديد کرده اند. ابزار گردآوری داده ها در اين پژوهش، پرسشنامه استاندارد بوده است. روايي صوری آن توسط خبرگان و پرسش شوندگان مورد تأييد قرار گرفت و پايايي پرسشنامه با استفاده از ضريب آلفای کرونباخ محاسبه و تأييد شد. با توجه به روش نمونه گيری که از نوع غيرتصادفي در دسترس بود، پرسشنامه ميان 133 نفر از گردشگران داخلي توزيع شد. از اين تعداد 183 پرسشنامه جمع آوری و از طريق روش حداقل مربعات جزئي که يکي از روش های الگوی معادلات ساختاری است، مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. برای اين منظور از نرم افزارهای SPSS 20 و Smart PLS 2.0 استفاده شده است. نتايج اين پژوهش نشان مي دهد، که تناسب خودپنداره شخصيت مقصد بر کيفيت تجربه ادراک شده، رضايت و نيّتهای رفتاری گردشگر و از طرفي نيز کيفيت تجربه ادراک شده بر رضايت گردشگر تأثير دارد. همچنين نتايج حاکي از آن بود که درگيری ذهني تأثير رابطه تناسب خودپنداره شخصيت مقصد بر نيّتهای رفتاری گردشگر را تعديل - مي کند.
کلید واژگان :تناسب خود؛ رضايت گردشگر؛ تجربه گردشگر؛ درگيری ذهنی؛ نيّت های رفتاری.
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک