زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیکی در کاهش خشم هاي انفجاري بود. مواد و روش ها: این طرح پژوهشی نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. گروه نمونه 32 بیمار مبتلا به خشم هاي انفجاري مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی امیرکبیر اراك بودند که به صورت تصادفی به 2 ساعته به / گرو ه هاي آزمایش (رفتار درمانی دیالکتیکی) و گروه کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش در 16 جلسه 2 تا 5 صورت گروهی تحت آموزش مهارت هاي رفتار درمانی دیالکتیکی قرار گرفتند. براي جمع آوري داده ها، بیماران قبل و بعد از مداخله پرسش نامه تکانش گري آیزنک را کامل کردند و با توجه به این که پیش فرض هاي لازم براي انجام تحلیل کوارریانس چند متغیره و تحلیل واریانس چند متغیره برآورده نشد از تحلیل واریانس تک متغیره استفاده شد. یافته ها: نتایج آزمون تحلیل واریانس نشان داد که رفتار درمانی دیالکتیکی خشم هاي انفجاري را به طور معنی داري کاهش می دهد. نتیجه گیري: با توجه به یافته هاي پژوهش، می توان بیان کرد که رفتار درمانی دیالکتیکی موجب کاهش خشم هاي انفجاري در افراد تحت درمان شده و استفاده از این روش درمانی می تواند جزء برنامه هاي مداخلاتی در سطوح گروه هاي هدف مراکز روان درمانی قرار گیرد هم چنین، این روش از طریق کاهش خشم هاي انفجاري به بهره وري زندگی درمان جویان کمک می نماید.
کلید واژگان :خشم، رفتاردرمانی دیالکتیک، خشم هاي انفجاري
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک