هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی سوگيری حافظه صريح و ضمنی نسبت به محرکهای مربوط به مواد در افراد مبتلا به سوءمصرف مواد افيونی، ترک کرده و افراد بهنجار بود. روش: سه گروه 25 نفری از افراد مبتلا به سوءمصرف مواد افيونی، ترک کرده و بهنجار به شيوه نمونهبرداری در دسترس انتخاب شدند و پس از همتاسازی بر اساس متغيرهای سن، سطح تحصيلات و نوع ماده مصرفی، توسط آزمونهای بازشناسی حافظه (سوگيری حافظه صريح) و تکميل ريشه کلمات (سوگيری حافظهی ضمنی) مورد ارزيابی قرار گرفتند. يافتهها: تحليل دادهها نشان داد که افراد مبتلا به سوءمصرف مواد افيونی و ترک کرده در مقايسه با افراد بهنجار دارای سوگيری حافظه ضمنی هستند، در حالیکه در حافظه صريح فقط افراد مبتلا به سوءمصرف مواد افيونی، سوگيری نشان دادند. نتيجهگيری: شناسايی فرايندهای حافظه صريح و ضمنی حاکم بر اعتياد میتواند تلويحات کاربردی مطلوبی در زمينه تشخيص، درمان و پيشگيری سوءمصرف مواد داشته باشد.
کلید واژگان :سوءمصرف مواد، اعتياد، سوگيری حافظه، حافظه صريح، حافظه ضمنی،
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک