زمينه: يادگيري و خلاقيت ازجمله عنصرهاي مهم براي پيشرفت يك كشور است. قابليت يادگيري و آموزش خلاقيت، اين امكان را براي مسئولين آموزش وپرورش فراهم مي كند كه راهكارهايي براي افزايش خلاقيت و يادگيري دانش آموزان و دانشجويان ايجاد كنند. هدف: هدف از اجراي اين پژوهش بررسي تاثير الگوي پرورش خلاقيت ويليامز بر يادگيري و خلاقيت دانش آموزان است. روش: اين پژوهش به لحاظ ماهيت موضوع، اهداف و فرضيه ها از نوع كاربردي است و در زمره طرح هاي شبه آزمايشي قرار مي گيرد. جامعه آماري پژوهش را كليه دانش آموزان پسر پايه اول دبيرستان شهرري تشكيل مي دهند. براي انتخاب نمونه از روش نمونه گيري تصادفي خوشه هاي چندمرحله اي استفاده شد. در اين تحقيق، ما با دو گروه آزمودني پسر پايه اول دبيرستان امام خميني (ره)، سروكار داشتيم كه يك گروه در معرض متغير مستقل (الگوي پرورش خلاقيت ويليامز) و گروه ديگر در معرض روش تدريس سنتي قرار گرفتند تا تاثير متغير مستقل بر يادگيري و خلاقيت بررسي شود. ابزارهاي پژوهش، آزمون يادگيري محقق ساخته و آزمون خلاقيت تورنس بود و در پيش آزمون و پس آزمون از آن ها استفاده شد. در پژوهش از آمار توصيفي و استنباطي براي تجزيه وتحليل داده ها استفاده شد و براي انجام محاسبات آماري از نرم افزار اس پي اس اس استفاده شد. يافته ها: در بررسي فرضيه ها مشاهده شد كه الگوي پرورش خلاقيت ويليامز در افزايش يادگيري و خلاقيت نسبت به روش تدريس سنتي اثربخشي بهتري دارد. بنابراين، اين الگو يكي از راهكارهاي افزايش يادگيري و خلاقيت است كه مي توان از آن استفاده كرد. نتيجه گيري: نتايج تحقيق با بسياري از تحقيقات داخلي و خارجي همسو بود. در پايان پيشنهادهايي براي استفاده از اين الگو در محيط هاي يادگيري حضوري و محيط هاي يادگيري الكترونيكي و همچنين ايجاد كارگاه هاي آموزشي براي آشنايي معلمان با اين الگو داده شد.
کلید واژگان :يادگيري، خلاقيت، الگوي پرورش خلاقيت، ويليامز
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک