چکیده :

الگو بندی صحیح تقاضای آب در بخش شهری به منظور پیش بینی و اتخاذ سیاست¬های مربوط به مدیریت منابع آب با اهمیت است. بنابراین استفاده از الگوهایی که بتواند نیاز آینده آبی را با خطای کمتر الگو بندی و پیش بینی کنند، حائز اهمیت است. دو الگوی سری زمانی ساختاری (STSM) و سری زمانی ARMA برای الگو بندی و پيش بيني تقاضاي آب شهر اصفهان در مقاله حاضر بحث و مقایسه شده است. داده¬های مورد استفاده شامل مصرف آب شهر اصفهان، قیمت آب و هزینه¬های پرداختی مشترکین آب در مقیاس ماهانه و طی دوره¬ی 90-1388 است. با وارد کردن جزء غیرقابل مشاهده¬ی روند و ایجاد یک مدل فضا – حالت، با روش حداکثر درست نمایی و به کارگیری صافی کالمن، اقدام به الگو بندی شد. بهترین الگو در مدل سری زمانی ARMA با سه معیار شوارتز بیزین و آکائیک انتخاب شد. نتايج به دست آمده حاكي است كه پيش بيني تقاضاي آب با روش سری زمانی ساختاری برتری نسبت به ARMA دارد. مناسب ترین حالت از طریق آماره¬ی نسبت درستنمایی برای پارامترها، حالت ثابت بودن سطح و تصادفی بودن شیب روند است. بنابراين، استفاده از الگوی سری زمانی ساختاری در پيش بيني تقاضای آب، می¬تواند به عنوان ابزاري کارآمد مورد استفاده¬ی مدیران و برنامه ریزان در بخش مديريت آب قرار گيرد.

کلید واژگان :

پیش بینی آب شهری، سری زمانی ساختاری، ARMA، روند ضمنی، صافی کالمن.



ارزش ریالی : 600000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک