چکیده :

یکی از مهم¬ترین ابزارهای آماری در برنامه¬ریزی و سیاست¬گذاری¬های اقتصادی داده¬های حساب¬های ملی است. از این رو پیش¬بینی متغیرهای عمده اقتصادی از اهمیت خاصی برخوردار است. در این میان رشد اقتصادی از مهم¬ترین متغیرهای اقتصادی است که پیش¬بینی آن از اولویت بالایی برخوردار است. هدف اصلی این مطالعه شناسایی روش مناسب برای پیش¬بینی رشد اقتصادی ایران است. در این پژوهش مدل رگرسیون فازی که در ادبیات اقتصادی کمتر به آن پرداخته شده است، معرفی و قابلیت آن در پیش-بینی رشد اقتصادی ایران با مدل تصحیح خطا (ECM) مقایسه شده است. بدین منظور با استفاده از داده¬های دوره 1338 تا 1380 تولید ناخالص داخلی ایران از طریق دو مدل ECM و رگرسیون فازی مدل¬سازی شده است. سپس، رشد تولید ناخالص داخلی ایران برای دوره 1381 تا 1391 پیش¬بینی شده است. در پایان عملکرد این مدل¬ها با استفاده از معیارهای متداول ارزیابی مدل¬های پیش¬بینی از جمله MAE، RMSE، MAPE و TIC بررسی شده است. نتایج نشان می¬دهد که رگرسیون فازی عملکرد به مراتب بهتری از مدل ECM در پیش¬بینی رشد تولید ناخالص داخلی ایران ارائه می¬دهد. همچنین دقت پیش¬بینی مدل رگرسیون فازی نسبت به مدل ECM از نظر آماری تفاوت معنی¬داری دارد.

کلید واژگان :

پیش¬بینی، رشد اقتصادی، مدل تصحیح خطا، رگرسیون فازی.



ارزش ریالی : 600000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک