هدف اين مقاله بررسي اثرات سياست پولي بر توليد ناخالص داخلي و سطح
عمومي قيمت هااز طريق كانال اعتباري (كانال وام دهي بانكي) در ايران طي دوره
2 1 -1387Q 1368 مي باشد. بدين منظور با استفاده از الگوي تصحيح خطاي Q
اثرات سياست پولي از طريق كانال وام دهي مورد بررسي قرار (VEC) برداري
گرفت. به طور كلي نتايج حاكي از اين است كه افزايش حجم پول ، به دليل
افزايش بدهي بانك ها به بانك مركزي، تنها در كوتاه مدت سطح توليد را افزايش
مي دهد و حتي در بلند مدت اثر منفي بر آن دارد . ولي سطح عمومي قيمت ها را
هم در كوتاه مدت و هم در بلند مدت افزايش مي دهد . بنابراين استفاده از اين
ابزار سياستي براي متاثر ساختن سطح توليد مناسب نمي باشد ولي مي توان از آن
به منظور سياس تهاي ضد تورمي كمك گرفت.
