مقاله ي حاضر به بررسي دو داستان يك روز خوش براي موز ماهي و دوران آبي دو-دوميه اسميت اثر جي. دي. سلينجر از منظر فوكو مي پردازد. سلينجر نويسنده اي است كه آثارش توجه خوانندگان زيادي را در سراسر جهان به خود جلب كرده و براي او شهرت به ارمغان آورده است. در اين مقاله تلاش شده است با تحليل اين دو اثر از ديدگاه فوكو، چگونگي كنترل كردن افراد در جامعه توسط قدرت و تأثير آن بر روابط انسان ها و شكل دادن به اين روابط مورد بحث قرار گيرد. مفهوم نهاد هاي تربيتي يا نهاد هاي اجتماعي به عنوان يكي از مفاهيم اصلي نظريه ي فوكو در اين دو داستان بررسي مي گردد. ديگر مفاهيمي كه به بحث گذاشته خواهند شد عبارتند از گفتمان، زيست- سياست وقدرت. فوكو بر اين باور است كه نهاد هاي اجتماعي كنترل ذهن و جسم افراد را در اختيار گرفته و آن ها را شكل مي دهند. در داستان يك روز خوش براي موز ماهي، نهاد اجتماعي بيمارستان، گفتمان پزشكي و كاربرد آن در طبقه بندي افراد به دو دسته ي عادي و غير عادي وچگونگي تأثيرپذيري افراد از نهاد هاي اجتماعي بررسي مي شوند. همچنين مفهوم زيست- سياست در اين داستان مورد بررسي قرار مي گيرد. در داستان دوران آبي دو-دوميه اسميتكنترل قدرت بر رفتار و روابط مردم از طريق نهاد ها و نمايندگانشان تحليل مي گردد. روابط قدرت، چگونگي كنترل افراد جامعه توسط يكديگر و چگونگي رفتار با يكديگر نيز مورد بررسي قرار مي گيرند.
کلید واژگان :سلينجر، نهادهاي اجتماعي، گفتمان، زيست-سياست، قدرت، فوكو
ارزش ریالی : 1200000 ریال
با پرداخت الکترونیک