مقایسه تأثیر دو دارويموضعی پیروکسیکام و املا بر شدت درد ناشی از کانولاسیون فیستول در بیماران همودیالیزی

مقدمه: بیماران نارسایی مرحله نهایی کلیه، درد ناشی از کانولاسیون هاي مکرر فیستول را به عنوان شدیدترین استرس حاصل از روند درمان و بزرگ ترین دغدغه زندگی خود می دانند. پرستاران به عنوان یکی از اهداف اساسی اقدامات خود، وظیفه تسکین این درد را بر عهده دارند. براین اساس، این مطالعه با هدف تعیین تأثیر دو داروي موضعی پیروکسیکام و املا بر شدت درد ناشی از کانولاسیون فیستول در بیماران همودیالیزي انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه به روش کار آزمایی بالینی بر روي 75 بیمار مراجعه کننده به بخش دیالیز بیمارستان شهداي عشایر خرم آباد 1392انجام شد. بیماران به صورت تصادفی به سه گروه A پیروکسیکام)، گروه B( املا و گروه C (پلاسبو) تقسیم شدند. ابزار گردآور ي اطلاعات پرسشنامه شامل سه بخش اطلاعات دموگرافیک، مقیاس دیداري اندازه گیري درد(VAS) و چک لیست عوارض جانبی احتمالی داروها بود. شدت درد حین کانولاسیون فیستول در سه گروه، در دو نوبت قبل و پس از مداخله اندازه گیري شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمونهاي آماري کروسکال والیس و من ویتنی و نرم افزار 19SPSS استفاده شد. یافته ها: میانه کاهش شدت درد در گروه املا به وضوح بیشتر از دو گروه پیروکسیکام و پلاسبو بوده و این تفاوت معنی دار می باشد (001/0>p)و در مورد مقایسه گروه پیروکسیکام و پلاسبو نیز مشخص شد که میانه کاهش شدت درد در گروه پیروکسیکام به مراتب بیشتر از گروه پلاسبو می باشد، ولی این مقدار در سطح معنی داري نبود. بحث و نتیجه گیري: نتایج این مطالعه نشان داد که پماد املا در کاهش درد ناشی از کانولاسیون فیستول بیماران همودیالیزي از ژل پیروکسیکام مؤثر بوده است، لذا بر اساس نتایج این مطالعه می توان پیشنهاد نمود که از پماد املا به عنوان روشی آسان و با قابلیت کاربرد توسط خود بیمار، جهت کاهش درد حین کانولاسیون فیستول بیماران همودیالیزي استفاده شود.

پیروکسیکام، املا، درد، کانولاسیون فیستول، همودیالیز