چکیده :

بهمنظور بررسي تحمل شوري بذر دوازده گياه دارويي به نامهاي بالنگو ، بارهنگ ، شويد، زيره سبز، شبدر گلزرد، زنيان، مرزنگوش، كاهو، كنجد، شنبليله، قدومه و خرفه در مرحله جوانهزني، آزمايشي در قالب طرح كاملاً تصادفي تحت فاكتور تنش ،١٥٠ ،١٠٠ ،٧٥ ،٥٠ ،٢٥ ، شوري با چهار تكرار در سال ١٣٩١ در شرايط آزمايشگاه، انجام گرديد. براي ايجاد سطوح شوري ( ٠ ٤٠٠ و ٤٥٠ دسيزيمنس بر متر) از كلريد سديم خالص و آب مقطر استفاده شد. اندازهگيري درصد و ،٣٥٠ ،٣٠٠ ،٢٥٠ ،٢٠٠ سرعت جوانهزني در پتريديش انجام شد. اعمال تيمارها بسته به نوع گياه، تا حد ٤٥٠ دسيزيمنس بر متر نمك طعام به پيش رفت و در اين حد، ميزان جوانهزني به صفر رسيد. تيمارهاي به كار رفته با توجه به توان جوانهزني براي بارهنگ، بالنگو و شويد (تا ١٠٠ دسيزيمنس بر متر) ؛ زيره سبز، زنيان، شبدر گلزرد و مرزنگوش (تا ٢٠٠ دسيزيمنس بر متر) ؛ كاهو و كنجد (تا ٢٥٠ دسيزيمنس بر متر) ؛ خرفه، قدومه و شنبليله (تا ٤٥٠ دسيزيمنس بر متر) بود. شمارش تعداد بذر جوانهزده هر روز انجام گرديد. گياه دارويي بالنگو تحت تأثير موسيلاژ ترشح يافته از پوسته خود قرار گرفت ولي توانست جوانه بزند. از گياهان مورد بررسي گياهان شنبليله، خرفه و قدومه در برابر ميزان شوري اعمال شده، از همه متحملتر و داراي سرعت رشد بيشتري بودند و در مقابل گياهان بارهنگ، بالنگو و شويد از بقيه حساستر بودند.

کلید واژگان :

تنش شوري، جوانهزني، گياهان دارويي



ارزش ریالی : 350000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک