مقدمه: رضايت شغلي از جمله نگرشهاي مهم شغلي است كه نقش قابل ملاحظه اي در كارايي سازمان دارد. با توجه به نقش كليدي ماماها به عنوان يكي از اجزاي موثر سيستم بهداشتي براي ارائه خدمات مامايي به دو قشر آسيب پذير جامعه يعني مادران و كودكان، مطالعه حاضر با هدف تعيين اثر بخشي مداخلات بهزيستي بر رضايت شغلي ماماها انجام شد. روش كار: اين مطالعه كارآزمايي باليني تصادفي در سال 1394 بر روي 60 ماماي شاغل در مراكز بهداشتي درماني شهر مشهد انجام شد. واحدهاي پژوهش به دو گروه مداخله و كنترل به روش تصادفي تقسيم شدند. مداخلات شامل آموزش به زيستي سليگمن همراه با ارائه تكاليف خانگي طي 8 جلسه 2 ساعته به صورت هفتگي انجام شد. قبل و بعد از مداخلات، پرسشنامه هاي رضايت شغلي مينه سوتا (MSQ)، شادي آكسفورد آرگايل (1989) و به زيستي روانشناختي ريف (1995) تكميل شد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار آماري SPSS (نسخه 19) و آزمون هاي تي مستقل، تي زوجي، منويتني، ويلكاكسون و كاي اسكوئر انجام شد. ميزان p كمتر از 05/0 معني دار در نظر گرفته شد. يافته ها: ميانگين نمره رضايت شغلي ماماها ابتداي مطالعه 14/11±78/62 و در انتهاي مطالعه بعد از مداخلات 28/14±82/78 بود كه تفاوت معني داري داشت (008/0=p). همچنين ميانگين نمره رضايت شغلي ماماها در انتهاي مطالعه در دو گروه مداخله و كنترل تفاوت معني داري داشت (001/0>p).
کلید واژگان :به زيستي، روانشناسي مثبت گرا، رضايت شغلي، ماما
ارزش ریالی : 1200000 ریال
با پرداخت الکترونیک