تابش خورشیدی یکی از عوامل ضروری در برنامهریزی آبیاری، چرخه هیدرولوژیکی، مدلهای شبیه ساز عملکرد گیاه و برآورد تبخیر-تعرق مرجع می باشد. هدف تحقیق حاضر، بررسی دقت مدل های برآورد تابش خورشیدی و تأثیر آنها بر تبخیر-تعرق مرجع بود. برای این منظور از دادههای هواشناسی 4 ایستگاه سینوپتیک ارومیه، تکاب، سلماس و مهاباد در غرب حوضه آبریز دریاچه ارومیه در مقیاس روزانه استفاده گردید. تابش خورشیدی، توسط هفت مدل؛ هارگریوز-سامانی، آلن، خودکالیبراسیون، سامانی، آناندال، بریستف-کمپل و آنگستروم-پرسکات برآورد گردید. مقادیر بدست آمده در معادله فائو-پنمن-مانتیث، جهت تخمین تبخیر-تعرق مرجع مورد استفاده قرار گرفت. به منظور ارزیابی دقت مدلها از شاخصهای آماری ریشه میانگین مربعات خطا، متوسط خطای گرایش و ضریب تبیین استفاده شد. نتایج ارزیابی مدلها نشان داد که مدل آنگستروم-پرسکات دارای بهترین عملکرد و مدل سامانی ضعیفترین روش برای برآورد تابش خورشیدی در تمامی ایستگاههای منطقه مورد مطالعه بود. مقادیر میانگین مربعات خطا برای مدلهای آنگستروم-پرسکات و سامانی به ترتیب برابر 44/0 و 44/1 میلی متر در روز بدست آمد.
کلید واژگان :تابش خورشیدی، ساعات آفتابی، مدلهای تجربی، هواشناسی
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک