بررسی مضامین شعر اعتراض در ادبیات انقلاب اسلامی

شاعران و نويسندگان ايراني در همة اعصار به بيان واقعيت ها و انتقاد از حاکمان وقت و اوضاع اجتماعي و سياسي دوران خود پرداخته اند. اين نوع از اشعار به « شعر اعتراض» موسوم هستند. به طور کلي مضامين شعر اعتراض در دوره انقلاب اسلامي را مي توان به دو نوع اعتراض هاي جهاني و اعتراض هاي درون کشوري تقسيم کرد. نوع اول اعتراض ها بيشتر حول مسايلي چون اعتراض به سياست هاي قدرت هاي جهاني مي چرخد، اما بخش مهم مقاله مربوط به اعتراض هاي درون کشور است که مربوط به ناعدالتي هاي موجود در جامعه است. مضمون اين اعتراضات نوع دوم عبارت است از؛ گلايه از دگرگوني ارزش ها، دلتنگي از تجمل گرايي، خرده بر بي دردي، مذمت اهل ريا و فرصت طلبان، شکوه از فريبکاري و فراموشي گذشته، سرزنش شاعران سکوت کرده و.. که شاعران آنها با زباني آميخته به طنز سعي مي کنند کساني را که از راه راست منحرف شده اند، به راه صلاح بياورند. در نهايت با بررسي اين مضامين به اين نتيجه مي رسيم که هدف شعر اعتراض، حفظ ارزش هاي اسلامي، اصلاح نمودن جامعه و مبارزه با انواع مختلف بي عدالتي است.

ادبيات انقلاب اسلامي، شعر اعتراض، بي عدالتي.