تأثیر یک هفته مکمل سازی سیر بر شاخص های قلبی تنفسی مردان ورزشکار گرم مزاج

زمینه و هدف: سیر جهت درمان بیماری¬های قلبی و عروقی و دیگر بیماری¬های متابولیکی دارای واحدهای فتوشیمیایی فعال می¬باشد. هدف از این مطالعه تعیین تأثیر مکمل¬سازی حاد سیر بر حجم اکسیژن مصرفی(2Vo)، حجم دی اکسید کربن تولیدی (2Vco) و نسبت تبادل تنفسی (RER) در آستانه هوازی، آستانه بی هوازی و بیشینه مردان ورزشکار با مزاج گرم بود. مواد و روش¬ها: این مطالعه از نوع نیمه تجربی با طرح پیش¬آزمون-پس¬آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری را تمامی دانشجویان مرد دانشگاه محقق اردبیلی در سال تحصیلی 93-92 تشکیل دادند.30 مرد ورزشکار سالم (با میانگین سنی 8/0±0/20 سال، قد 7/4±6/178 سانتی¬متر و وزن 9/8±5/71 کیلوگرم) به دو گروه همگن مکمل (15 نفر) و دارونما (15 نفر) تقسیم شدند. گروه مکمل به مدت یک هفته هر روز 1000 میلی¬گرم قرص سیر و گروه دارونما به مدت یک هفته هر روز 500 میلی¬گرم نشاسته مصرف کردند. همه¬ آزمودنی¬ها قبل و پس از مکمل¬سازی سیر در برنامه درمانده¬ساز وابسته به فرد شرکت کردند. متغیرهای پژوهش توسط دستگاه تجزیه تحلیل گازهای تنفسی اندازه¬گیری شد. برای مقایسه نتایج پس آزمون همراه با کنترل نتایج پیش آزمون به عنوان کوواریانس، از آزمون آماری آنکووا استفاده شد. برای سنجش اندازه اثر سیربر 2Vo، 2Vco و RER آستانه¬ی هوازی، بی هوازی و بیشینه از آزمون آماری مجذور اومگا ( ) استفاده شد. یافته¬ها: نتایج نشان داد که مصرف هفت روزه¬ مکمل قرص سیر حداکثر اکسیژن مصرفی (max 2 Vo) را به طور معنی¬داری افزایش داد (01/0=P) و اندازه اثر آن 20% گزارش شد. با این حال مصرف سیر باعث تغییر اندک در میزان دیگر شاخص¬های قلبی تنفسی شد که این مقدار از لحاظ آماری معنادار نبود (05/0 کلید واژگان :

مکمل سیر، حداکثر اکسیژن مصرفی، نسبت تبادل تنفسی، حجم دی اکسیدکربن تولیدی.