واژگان شناسی شعر اعتراض در ادبیات انقلاب اسلامی

شاعران و نويسندگان ايراني در همة اعصار به بيان واقعيت‏ها و انتقاد از حاکمان وقت و اوضاع اجتماعي و سياسي دوران خود پرداخته اند. اين نوع از اشعار به " شعر اعتراض " موسوم هستند. اين مقاله اشعار اعتراض را در دورة بعد از انقلاب اسلامي از جنبة واژگان شناسي مورد بررسي قرار مي دهد و واژگانی که باعث تشخص زبان اين نوع شعر گشته، نشان می دهد. هنجارگريزي‏‏‏هاي واژگاني در شعر اعتراض به گونه‏‏‏هاي مختلفي به وجود آمده اند؛ از جمله کهن گرايي در اسم و فعل، نوآوري در ترکيبات، افعال و عبارت‏‏‏هاي فعلي، به کاربردن اسم‏ها، فعل‏ها و اصوات عاميانه و محاوره‏ای و واژگان برگرفته از زبان‏‏‏هاي ديگر. آنچه در همة اين برجستگي‏‏‏هاي زباني قابل توجه است، ارتباط آنها با موضوع اعتراض است و شاعران با بهره گيري از اين واژگان به خوبي توانسته اند مضامين اعتراض آميز خود را پرورش دهند و به مخاطبان القاء نمايند.

ادبيات انقلاب اسلامي، شعر اعتراض، هنجارگريزي واژگاني.