اهداف پدیده سالمندی و مسائل دنبال آن، بهعنوان یکی از مهمترین چالشهای آینده در نظر گرفته میشود. مطالعات در زمینه سوءرفتار با سالمندان در ایران، بسیار محدود و ناچیز بوده است. پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان و انواع سوءرفتار خانگی با سالمندان مراجعهکننده به مراکز بهداشتی شهرستان گرگان و آققال در سال 1393 انجام شده است. مواد و روشها این پژوهش توصیفی-تحلیلی روی زنان و مردان سالمندی انجام گرفت که در مراکز بهداشتی شهری و روستایی شهرستان گرگان و آققال دارای پرونده بودند. در این مطالعه 465 نفر از این افراد بهوسیله نمونهگیري تصادفی انتخاب شدند. جمعآوري اطالعات از طریق مصاحبه چهرهبه ِ چهره با سالمندان و تکمیل پرسشنامه »سوءرفتار با سالمندان«، پس از تأیید نبود مشکالت شناختی )كسب نمره 6 يا باالتر از نسخه فارسي آزمون كوتاه وضعيت شناختی( انجام شد. دادهها با استفاده از نسخه 16 نرمافزار SPSS و با آمارهای توصیفی )درصد، فراوانی، میانگین و انحراف معیار( و آزمونهای استنباطی )کای اسکوئر و آزمون تی( تحلیل گردید. یافتهها يافتههاي پژوهش نشان داد که 63/3 درصد از نمونههاي پژوهش، حداقل یکي از انواع سوءرفتار را تجربه كرده بودند. بیشترین میزان شیوع سوءرفتار مربوط به غفلت مراقبتی )59/8 درصد( و سپس سوءرفتار روانشناختی )53/3 درصد( و کمترین آن مربوط به سوءرفتار جسمی )8 درصد( و طردشدگی )8/2 درصد( است. بین میزان سوءرفتار و متغیرهای جنس )P>0/034(، مکان زندگی )P>0001(، قومیت )P>0001( و سن )P>0/035( بین دو گروه سالمندان تحت سوءرفتار قرار گرفته و تحت سوءرفتار قرار نگرفته تفاوت معناداری وجود دارد. نتیجهگیری با توجه به میزان باالي سوءرفتار نسبت به سالمندان، به نظر میرسد وجود برنامههايي براي افزايش آگاهي سالمندان، مراقبان آنها و پرسنل بهداشتی برای پیشگیری و کاهش غفلت و سوء رفتار با سالمندان ضروری باشد.
کلید واژگان :سوء رفتار، سالمند آزاری، سالمند، خانواده
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک