تحقيق حاضر از نوع تحقيقات پيمايشي و كاربردي است كه در سال 1393 در استان مازندران انجام شده است . هدف تحق يق حاضر ارزيابي و شناسايي مناسب ترين نظام بهره برداري جهت پايداري فعالي ت هاي زراعي در استان مازندران مي باشد . جامعه آماري تحقيق حاضر در برگيرنده كليه متخصصاني است ك ه در زمينه ابعاد پايداري و نظام هاي بهره برداري داراي اطلاعات كافي و تسط و درك عميقي از موضوع مورد مطالعه هستند كه از طريق نمونه گيري غيراحتمالي يا هدفمند و روش گلوله برفي، تعداد 15 نفر شناسايي و مورد مطالعه قرار گرفتند . براي جمع آوري داد ه ها از پرسشنامه استفاده شد . براي تعيين روايي ظاهري و محتوايي از نظرات اساتيد و متخصصان فن و براي سنجش پايايي از نرخ ناسازگاري استفاده گرديد . براي تجزيه و تحليل داد ه ها از نرم افزار اكسپرت چويس 2000 بهره گرفته شد . يافته هاي پژوهش نشان داد كه بر اساس چهار معيار پايداري از جمله اكولوژيكي و سياستي (به عنوان مه م ترين معيارهاي پايداري فعاليت هاي زراعي طبق تحقيق )، نظام بهره برداري تجاري در اولويت است . علاوه بر اين، نتايج نهايي نشان داد كه با تلفيق وزن هاي نسبي معيارها، زي رمعيارها و گزيدارها، مناسب ترين نظام بهره برداري در راستاي بهبود پايداري فعاليت هاي زراعي در منطقه، نظام بهر ه برداري تجاري مي باشد. همچنين، نظام بهره برداري تعاوني با اختلاف كمي نسبت به نظام بهره برداري تجاري و با اختلاف نسبتا زيادي با نظام بهره برداري ده قاني در اولويت دوم قرار دارد . با توجه به اهميت موضوع پايداري به لحاظ توسعه فعالي ت هاي زراعي در منطقه مذكور پيشنهاد مي گردد، مسئولين مربوطه با مد نظ ر قرار دادن نتايج حاصله، برنامه ريزي و اقدامات لازم جهت فراهم نمودن سازوكاره اي مناسب جهت متشكل نمودن فعاليت هاي زراعي در غالب نظام هاي بهره برداري تجاري و تعاوني را فراهم نمايند.
کلید واژگان :فرآيند تحليل سلسله مراتبي، كشاورزي پايدار، نظام بهر هبرداري
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک