شناخت نابرابري ها و بي تعادلي ها در چارچوب محدوده هاي جغرافيايي مختلف ( کشور، استان، شهرستان و بخش) و در نتيجه پي بردن به اختلافات و تفاوت هاي موجود و سياست گذاري در جهت رفع و کاهش نابرابري ها از وظايف اساسي متوليان توسعه مناطق به شمار مي آيد. بررسي شاخص هاي صنعتي ، اقتصادی و تعيين وضعيت برخورداري مناطق در راستاي تعيين راهبرد هاي توسعه امري ضروري است. هدف از مقاله حاضر، سنجش نابرابری فضایی توسعه یافتگی صنعتی استان خوزستان با استفاده از تکنیک کپلند می باشد. روش این پژوهش، بر اساس هدف کاربردی و بر اساس ماهیت توصیفی -موردی و تحلیلی است. جامعه آماری 24 شهرستان استان خوزستان می باشد که با استفاده از شانزده متغیر نرم سازی شده با بهره گیری از مدل های تصمیم گیری چندشاخصه ویکور و الکتر و ادغام نتایج با تکنیک کپلند به تحلیل و سنجش درجه توسعه یافتگی صنعتی شهرستان های استان خوزستان پرداخته است. یافته های پژوهش نشان می دهد که اختلاف قابل ملاحظه ای ازنظر سطوح توسعه یافتگی صنعتی بین شهرستان های استان خوزستان وجود دارد و شهرستان‌های استان از لحاظ توسعه صنعتی نسبت به یکدیگر در وضعیت مناسبی قرار ندارند. . به طوری که 8 شهرستان از مجموع شهرستان‌های استان بسیار برخوردار و برخوردار و بقیه نیمه برخوردار تا بسیار محروم می‌باشند و این نابرابری به دلیل عدم توزیع یکنواخت شاخص های صنعتی در استان می باشد و لازم است در راستای تامین عدالت فضایی در برنامه ریزی ها، شهرستان های محروم در اولویت قرارگیرند.
کلید واژگان :توسعه صنعتی، ویکور، الکتر، کپلند، استان خوزستان.
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک