چکیده :

ساخت و معنای غالب واژه¬ها به کاربرد، نقش و اهمیتی بر می¬گردد که برای کاربران آن در زمان نخستین داشته است و شماری واژه¬ها هم در طول تاریخ یک زبان به دلایلی از زبان دیگر وام گرفته شده که این فرایند یکی از ویژگی¬های زبانی است. بنابر این فرایند و در طی مهاجرت اَریه¬ها به فلات ایران و جایگزین شدن به جای تمدن¬های میانرودانی دگرگونی هایی در زبان¬های ایرانی باستان پدید آمد و تاثیراتی از زبان¬های میانرودانی باستان پذیرفتند. واژه "نوه" از جمله واژه¬هایی است که شکل نخستین آن در هندواروپایی و اَریه ای آغازین بازسازی شده است. هدف از نوشتن مقاله این است که ساختار واژه نوه یا پور-پور را در کتیبه حاجی آباد شاپور اول بررسی نماییم و اینکه این واژه مرکب از چه نوع ساختار زبانی پیروی می¬کند. از این رو، روش کار نخست بررسی ساختار واژه نوه در دوران هندواروپایی و متون ایرانی باستان است و سپس ساخت دیگر آن را که به صورت "پور-پور" در کتبیه جاجی آباد است، با هم ساخت خود در متن¬های میانرودانی مقایسه گردیده است تا به لحاظ ساختاری به تغییر شکل آن در دوران میانه زبان فارسی و تاثیرپذیری آن از زبان¬های میانرودانی پی برده باشیم.

کلید واژگان :

"نوه"؛ "پسر"؛ "میانرودان"؛ "فارسی"؛ هندواروپایی،



ارزش ریالی : 350000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک