چکیده :

» مکتب فرانکفورت « است که ریشه در مباحث انتقادی » نظریه انتقادی « یکی از جدیدترین نظریات در باب روابط بین الملل دارد. این مکتب، فعالیت خود را از 1923 م. در مؤسسه تحقیقات اجتماعی دانشگاه فرانکفوورت آلموان آزواز کورد. اع وای مؤسّسه محققانی بودند که در رشته های گوناگون علمی فعالیت داشتند. اشخاصوی همووون مواکو هورکهوایمر، تئوودور آدورنور، والتربنیامین، هربرت مارکوزه، اریش فروم، فرانتو نویمان، کارل آگوست، ویتفوگل، موریو هالبواکو و ژان پیاژه در این مرکز فعالیت می کردند .این گروه ابتدا با نگرش تجربی و جزمیّت مارکسیستی، به تحلیل زیربنای اجتماعی اقتصادی جامعه بورژوایی پرداختند. در 1930 با توجه به شرایط پو از جنگ جهانی اول، به بازنگری در مارکسیسم و تحلیل روبنوای فرهنگی و در نتیجه، به بازسازی مارکسیسم و تلفیق آن با روان کاوی فرویدی پرداختند. در این زمینوه، مبواح ی همووون را مورد نقود » رابطه نظریه و عمل « و » فرهنگ و ایدئولوژی « ،» جوامع نوین و عقل ابزاری « ،» اثبات گرایی و علم گرایی « در پی مهاجرت اع ای این مؤسسه به امریکا » مکتب فرانکفورت « قرار دادند. اصطلاح (در زمان سلطه نازی ها( و سوسو بازگشت آن ها در 1950 به کار گرفته شد . نظریه سنّتی و انتقوادی « هم که برگرفته از مقاله » نظریه انتقادی « اصطلاح » هورکهایمر است در 1937 متداول گردید

کلید واژگان :

نظریه انتقادی ، روابط بین الملل ، تطبیق رویکردها ، مکاتب نظری روابط بین الملل



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک