به منظور بررسی تاثیر اسانس آویشن و قارچ کش تیابندازول آزمایشی در آزمایشگاه علوم باغبانی دانشگاه آزاد جهرم اجرا گردید. آزمایش به صورت طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار انجام شد. تیمارها شامل 3 غلظت (250، 500 و 750 میلی گرم در لیتر) اسانس آویشن، 3 غلظت قارچ کش تیابندازول (5/0، 75/0 و 1 گرم در لیتر) شاهد زخمی، شاهد غیر زخمی و شاهد آب مقطر بود. پس از تیمار شدن میوه و بسته بندی آنها به صورت تکی در پلاستیک در انبار معمولی با دمای 8-12 درجه سانتیگراد قرار گرفتند و پس از 60 روز میوه ها از نظر میزان مواد جامد محلول، ویتامین ث، درصد پوسیدگی و درصد کاهش وزن میوه مورد بررسی قرار گرفتند. طبق نتایج به دست آمده میوه های مربوط به تیمار شاهد بدون زخم بیشترین درصد کاهش وزن میوه را دارا بودند. نتایج به دست آمده از این آزمایش حاکی از آن بود که میوه های مربوط به تیمار شاهد زخمی بیشترین درصد پوسیدگی میوه را دارا بودند. در سایر تیمارها درصد پوسیدگی کاهش یافت. نتایج این آزمایش نشان داد، میوه های مربوط به تیمار شاهد (آب مقطر) بیشترین درصد افزایش ویتامین ث را در مدت انبارداری دارا بودند. کاربرد سایر تیمارها باعث کاهش ویتامین ث شد. همچنین، میوه های تیمار شده توسط قارچ کش تیابندازول با غلظت 5/0 گرم در لیتر بیشترین درصد کاهش میزان مواد جامد محلول را دارا در مدت انبارداری دارا بودند.
کلید واژگان :پرتقال، اسانس، تیمار شیمیایی، ماندگاری
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک