كشور ايران به عنوان يك كشور در حال توسعه و رو به رشد و برخوردار از منابع عظيم انرژي و مخازن بزرگ نفت و گاز، از جمله كشورهايي است كه داراي الگوي رشد با اعمال فشار بر منابع طبيعي ميباشد. بنابراين، برنامهريزي براي مصرف انرژي اهميت فراواني داشته و بايد با دقت بسياري انجام گيرد. واضح است كه براي تحقق اين امر، بايد شناخت درستي از رابطه بين مصرف انرژي و توليد داشت. اين مقاله به بررسي اثرات بلند مدت حذف يارانه حام ل هاي انرژي نفت، گاز و برق بر 1352 با استفاده از الگوي تصحيح خطاي – سطح توليد و تورم ايران در دوره زماني 1387 پرداخته است. نتايج حاصل ا ز آزمون همجمعي يوهانسن مشخص كرد (VECM) برداري كه در سطح معنا داري 95 درصد ، 3 و در 99 درصد ، 2 رابطه تعادلي بلند مدت بين متغيره ا وجود دارد . طبق تحليل واكنش ضربه، مشخص شد كه حذف يارانه حامل هاي انرژي باعث كاهش مصرف اين حامل در كوتاه، ميان و بلند مدت و در نتيجه ، كاهش توليد ن اخالص داخلي در كوتاه، ميان و بلند مدت مي شود. همچنين با حذف يارانه انواع حامل هاي انرژي، قيمت اين حامل ها نيز در كوتاه، ميان و بلند مدت، افزايش مي يابد و اين افزايش قيمت نيز باعث كاهش مصرف انواع حامل هاي انرژي مي شود . از اين رو، دولت بايد الگوي بهين ه در مصرف تمامي حاملها در بخش ها ي مختلف را تدوين نمايد و ا ز كسان ي ك ه اي ن الگ و را رعايت نميكنند، ماليات اضافه مصرف اخذ كند.
کلید واژگان :يارانه ها، حامل هاي انرژي، توليد ناخالص داخلي، الگوي تصحيح خطاي برداري
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک