در پژوهش حاضر به منظور تسهيل مداخله هدفمند در بافت های فرسوده و در راستاي اولويت بندي مداخله در قطعات زمين در این بافت ها، به سنجش شدت فرسودگي بافت هاي فرسوده با استفاده از معيارهاي عمر ابنیه، سازه بنا، تراکم ساختمانی، کیفیت ساخت، سازگاری ( همجواری با کاربری های مجاور ) و مطلوبیت ( دسترسی به شبکه معابر ) با استفاده از تلفیق مدل تحلیل سلسله مراتبی AHP با منطق ارزشگذاری لایه ها Overlay Index در محیط GIS پرداخته شده است. AHP اين امكان را فراهم مي‌سازد كه گزينه بهينه از ميان گزينه‌هاي موجود با توجه به معيارهاي چندگانه (كمي و كيفي) شناسايي و ساير گزينه‌ها نسبت به هدف مسئله، رتبه‌بندي شوند. در این پژوهش محله شارق واقع در منطقه 7 تهران به عنوان یک نمونه، مورد بررسی قرار می گیرد. در اين محدوده با تفکيک هاي ريز دانه و بافت متراکم مسکوني و شبکه ي ارتباطي ناقص و ناکارآمد روبرو هستيم. به طور کلی با دستيابي به معيارهاي کيفي و کمي کاربردي براي سنجش ميزان فرسودگي در بافت هاي فرسوده می توان نقشه اولويت بندي مداخله در بافت هاي فرسوده بر اساس شدت فرسودگي را در محدوده مورد مطالعه توليد کرد.
کلید واژگان :
فرسودگی کالبدی و کارکردي، بافت فرسوده، شدت فرسودگی، مدل سلسله مراتبي (AHP)، سيستم اطلاعات جغرافيایی (GIS).
