هدف این پژوهش بررسی تاثیر روشهای فعال تدریس (مشارکتی) در مقایسه با روشهای تدریس سنتی(سخنرانی )است. نمونه آماری شامل 47 نفر دانش آموزان مقطع متوسطه اول سال سوم شهرستان بهبهان است که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه¬ای(چند مرحله¬ای) انتخاب شدند. از این تعداد 24 نفر گروه آزمایش و 23 نفر گروه گواه انتخاب شدند. پژوهش ازنوع مقایسه ای است و ابزار پژوهش دو امتحان دینی و قرآن می باشد. فرض تحقیق عبارت بود از اینکه روش تدریس مشارکتی در مقایسه با روش سخنرانی تاثیر بیشتری برعملکرد تحصیلی دانش آموزان دارد. برای آزمودن فرضیه ها از t گروههای مستقل استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد که در درس دینی تفاوت معناداری در استفاده از دو روش تدریس یاد شده وجود ندارد. اما در درس قرآن تفاوت معناداری در سطح p<0/05وجود داشت. بنابراین استفاده از روش تدریس مشارکتی برای این درس مفید است.
کلید واژگان :
تدریس ،روش تدریس، روش تدریس فعال وغیر فعال،عملکرد تحصیلی
