بهبود وضعیت خدمات بهداشتی درمانی شهروندان یکی از نشانه¬های ارتقاء و توسعه انسانی است. ارزیابی سطوح توسعه یافتگی با استفاده از روش های کمی از سویی منجر به شناخت میزان نابرابری بین مناطق می گردد و از سوی دیگر تلاشی در زمینه کاهش و رفع نابرابری های موجود می¬باشد. پژوهش حاضر با بهره¬گيري از 9 شاخص بهداشتی درمانی به دنبال سنجش وضع توزيع خدمات بهداشتي درماني در شهرستان هاي اين استان و مشخص كردن ميزان اختلاف توسعه در بين آنها و نيز متوجه ساختن مسئولان به توجه بيشتر به شهرستان هاي محروم است. روش تحقیق، توصیفی – تحلیلی و نوع تحقیق کاربردی است. برای دستیابی به هدف تحقیق، ابتدا با استفاده از مدل آنتروپی به وزندهی شاخص¬ها پرداخته شد و سپس به منظور رتبه دهی شهرستانهای استان زنجان از مدل ویکور در سه سطح(فرابرخوردار، برخوردار، فروبرخوردار) استفاده گردید. داده های مورد استفاده نیز از مرکز آمار و مربوط به سال 1391 می باشد. نتایج تحقیق بیانگر این است که شهرستان زنجان به عنوان مرکز اداری سیاسی و اقتصادی استان، برخوردارترین شهرستان از لحاظ شاخص¬های توسعه یافتگی خدمات بهداشتی درمانی بوده و اختلاف چشمگیری با سایر شهرستا های استان دارد. در سطح دوم توسعه یافتگی شهرستان های ابهر و خدابنده قرار دارند و بقیه شهرستان ها در سطح فروبرخوردار جای دارند.
کلید واژگان :شاخص های بهداشتی-درمانی، استان زنجان، آنتروپی، ویکور.
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک