رابطه ساده و چندگانه بین راهبردهای انگیزشی با مدیریت زمان دانش‌آموزان متوسطه شهرستان آمل

هدف از این پژوهش رابطه ساده و چندگانه بین راهبردهای انگیزشی با مدیریت زمان دانش آموزان متوسطه شهرستان آمل بود. جامعه آماری شامل 2958 نفر از دانش¬آموزان دوم و سوم متوسطه رشته ریاضی فیزیک شهرستان آمل بود. از بین جامعه آماری بر اساس فرمول کوکران با لحاظ 05/0 = α و مقدار خطای قابل قبول 05/0 و 25/0= p=q؛ تعداد 339 نفر دانش¬آموز به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب گردید که پرسشنامه برگشتی از تعداد 333 نفر قابل تحلیل بود. روش این پژوهش به شیوه ی توصیفی از نوع همبستگی است. برای جمع¬آوری داده ها از پرسشنامه ی 81 سوالی راهبردهای انگیزش برای یادگیری پینتریچ و همکاران (1993) بازنویسی شده توسط دانکن و مک کیچی (2005) شامل راهبردهای انگیزشی و مدیریت زمان با پایایی 88% بود. برای تحلیل اطلاعات از رگرسیون چندگانه به روش همزمان استفاده شد. یافته¬های پژوهش نشان داد: بین راهبردهای انگیزشی شامل (جهت گیری هدف درونی، جهت¬گیری هدف بیرونی، باورهای کنترل یادگیری، خودکارآمدی و اضطراب امتحان) با مدیریت زمان دانش‌آموزان در سطح اطمینان 95 درصد رابطه ی معنی داری وجود دارد (50/0= R، 16/55 = (326 و 6)F و 05/0 > P ). سهم جهت گیری هدف بیرونی (14/0= β)، ارزش تکلیف (26/0= β)، خودکارآمدی (15/0= β) و اضطراب امتحان (17/0= β) در پیش بینی میزان مدیریت زمان دانش آموزان معنی دار است اما سهم جهت گیری هدف درونی و باورهای کنترل یادگیری در پیش بینی مدیریت زمان دانش آموزان معنی دار نبود

راهبردهای انگیزشی، جهت گیری هدف بیرونی، یارزش تکلیف، خودکارآمدی، اضطراب امتحان، دانش آموزان متوسطه