چکیده :

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین سازگاری زناشویی و مدت زمان ازدواج (سال های متاًهل بودن) انجام شده است. مطالعه حاضر از نوع همبستگی است. جامعه آماری زنان مراجعه کننده به مراکز درمانی ارومیه در بازه زمانی اردیبهشت تا خرداد سال 1390 بودند که 90 نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده از بین آنان انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه سازگاری زناشویی لاک-والاس که یکی از اولین مقیاس های کوتاه برای سنجش سازگاری زناشویی است استفاده شد . برای تحلیل داده ها از شاخص های توصیفی و روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و آزمون تی مستقل استفاده شد. نتایج نشان داد که بین سازگاری زناشویی با مدت زمان ازدواج همبستگی معناداری وجود ندارد. همچنین نتیجه دیگر تحقیق نشان داد که افراد زیر 35 سال نسبت به افراد بالای 35 سال از سازگاری بالاتری برخوردار بودند و بین این دو گروه تفاوت معناداری مشاهده شد. نتیجه نهایی تحقیق نشان میدهد که زنان در اوایل ازدواج از سازگاری زناشویی بهتری برخوردار هستند.

کلید واژگان :

سازگاری زناشویی، مدت زمان ازدواج.



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک