بررسي توسعه كارآفريني در دانشگاهها و ارتباط آن با فضاي كسب و كار

سه دليل مهم توجه به موضوع كارآفريني، توليد ثروت، توسعه تكنولوژي و اشتغال مولد است. علماء و دانشمندان، كارآفريني را نيروي محرك اصلي رشد و توسعه اقتصادي كشور معرفي كرده، و آن را فرآيند نوآوري و بهره‌گيري از فرصتها با تلاش و پشتكار بسيار دانسته‌اند. كارآفريني بعنوان سنبل و نماد تلاش و موفقيت در امور تجاري بوده و كارآفرينان، پيشگام موفقيتهاي تجاري در جامعه، توانا در بهره‌گيري از فرصتها، و پيشتاز در ابتكار و خلاقيت هستند. كارآفرينان از نظر رهبري، مديريت، نوآوري، كارايي، اثربخشي، بهره‌وري، خلق و استفاده از فرصتها، ايجاد شغل، رقابت و تشكيل شركتهاي جديد، سهم مهمي در رشد اقتصادي دارند. بنابر اعتقادي، در جوامع لازم است انقلاب كارآفريني رخ دهد، بگونه اي كه اين انقلاب در قرن حاضر، اهميتي به مراتب بيشتر از اهميت انقلاب صنعتي دارد. در مقاله حاضر با هدف بومي سازي علم و عمل مديريت كارآفريني در ايران، ضمن مرور مستند ادبيات موضوعي مربوط به كارآفريني و كارآفرينان و موضوعات مرتبط با آن، به طراحي، تبيين و ارائه الگويي بومي از مديريت كارآفريني در جامعه با رويكردي سيستماتيك و كل‌گرا اقدام شده است. بر اين اساس مديريت كارآفريني را در قالب چهار خرده سيستم داده، فرآيند، بازداده و بازخور معرفي نموده و در پايان مقاله، موارد مذكور جمع بندي شده، بحث و نتيجه‌گيري، كاربردهاي مديريتي، و پيشنهادات مرتبط با آن جهت پيگيري تحقيقات در آينده ارائه شده است.

الگو- بومي- يكپارچه- فرآیند- كارآفريني