انرژيهاي تجديدپذير از جمله انرژي‌هايي است داراي پتانسيلي براي كاهش انتشار دي‌اكسيد كربن و افزايش امنيت عرضه انرژي است. علي‌رغم پتانسيل اين انرژي‌ها براي كاهش انتشار دي‌اكسيد كربن، مخارج صرف شده بر روي تحقيق، توسعه انرژيهاي تجديدپذير (RERD) به عنوان درصدي از مجموع هزينه‌هاي صرف شده دولتي در بخش تحقيق، توسعه كل انرژي (ERD) در اغلب كشورهاي توسعه يافته و در حال توسعه مقدار كمي است. اين مقاله رابطه‌اي بين انتشار دي‌اكسيد كربن سرانه و هزينه‌هاي تحقيق، توسعه انرژيهاي تجديدپذير و تحقيق، توسعه و كل انرژي‌ها را بررسي مي‌كند. در اين مقاله از يك الگوي اقتصادسنجي براي تحليل انتشار سرانه دي‌اكسيد كربن براي هر سال در طي سال‌هاي 1389-1378 براي چهار كشور ايران، تركيه، آلمان و ايتاليا استفاده شده است. با انجام آزمون فيشر – ليمر و آزمون هاسمن، مشخص مي‌شود كه روش داده‌هاي تابلويي اثرات ثابت روش مناسب‌تري براي تخمين مدل است. از اين رو با تجزيه و تحليل مدل، اين نتيجه برداشت شد كه هزينه‌هاي تحقيق و توسعه در انرژيهاي تجديدپذير اثر منفي و معني‌داري بر روي انتشار دي‌اكسيد كربن دارد. كه اين اثر بزرگ‌تر از اثر منفي هزينه‌هاي تحقيقف توسعه در كل انرژي‌ها بر روي انتشار دي‌اكسيد كربن است.
کلید واژگان :انرژيهاي تجديدپذير، هزينه هاي تحقيق، توسعه، دي اكسيد كربن
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک