ابلیس؛ عاشق یا فاسق

سجده نکردن ابلیس بر آدم(ع) همواره موضوع اختلاف دیدگاه عُرفا و مُتشرّعه بوده است و گروهی از عرفا تلاش نموده اند نافرمانی وسجده نکردن ابلیس را از سر ارادت به حساب آورند؛حال آنکه نگاه شریعت از لون دیگری است. بی گمان جایگاه ابلیس در شریعت تا حدود بسیار زیادی منبعث از قرآن و روایات بزرگان دین است.این پژوهش سعی دارد با بررسی منابع معتبر عرفانی، قرآن ، آیات و احادیث اسلامی به علل تناقض دیدگاه عرفای نامی و متشرّعان در توجیه رفتار ابلیس بپردازد. فرض اولیه بر صحت ادعای عُرفا استوار است. بررسی دیدگاه بزرگانی چون؛ حلاج، عین القضات، احمد غزالی،آیات، روایات و احادیثی که عُرفا به آن استناد می ورزند، روشن می کند که ابلیس آگاه بود خداوند نمی خواهد او بر آدم سجده برد؛از این روی از سجده نمودن امتناع ورزید.

آدم(ع)، ابلیس، عرفان، سجده، حلاج.