تجارب موجود درفرآيند توسعه پایدار در کشورهاي توسعه يافته وصنعتي بیانگر آن است که توان مديريت يکي از اهرم‌هاي قوي ومحرک‌هاي اصليتوسعه است. نياز به تقويت و تجهيز کادر مديريت به‌خصوص در سطح اجرايي درکشور ما نيز به‌خوبي احساس شده است. کشور ما در حال حاضرنيازمند مديراني است کهبتوانند با بهره‌گيري از آخرين دستاوردهاي دانش مديريت و تجارب کشورهايصنعتي و نيزدر نظر گرفتنشرايط بومي و منطقه ای وظايف خويش را در راهبري و مديريتبه ويژه در زمينه‌هاي برنامه‌ريزي، سازماندهي، هماهنگي وکنترل، مديريتمنابع انساني و بالاخره نوآوري و تحولانجامداده و راه را براي توسعه اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي هموار کنند. بر این مبنا، مدیریت جهادی مبتنی بر علم و دانش روز و ارزش‌های جامعه می¬تواندزمینه‌های توسعه پایدار را فراهم نماید. در این میان،استراتژی‌های مهم در این مورد، نظریه تصمیم گیری می‌باشد. تصميم گيري، انتخاب يك راهكار از ميان چند راهكار احتمالي است. نظريه تصميم گيري، ديدي خرد گرايانه در مديريت به كمك منابع انساني دارد. بر اساس اين ديدگاه، برخورد دروندادهاي مؤثر بر تصميم گيري و برون دادهاي ناشي از دستگاه و سازمان منشأ تصميم گيري است. جايگاه مهم تصميم گيري در مديريت باعث شده كه به عنوان مبناي شكل گيري وظايف و جزء انفكاك ناپذير مديريت و مديریت علمي قلمداد شود. در اين نوشتار به انواع مختلف نظریه هایتصميم گيري ( مجلسي، اداري و اتفاق آراء) و نيز مدل‌های مختلف اين نظريه (عقلاني يا كلاسيك، سازمان يا نئوكلاسيك، سياسي باانطباق پذيرو فرايندي يا مديريتي) اشاره گردیده و به نظريه تصميم گيري فرايندي يا راهبردي به عنوان مهم‌ترین نظريه تصميم گيري در سازمان‌ها پرداخته شده است. این مقاله حاضر رهنمونی است برای مديران جامعه به ویژه مدیران اجرایی که به كمك منابع انساني فرايند تصميم گيري در سازمان‌هارا با عزم ملیو مشارکت نیروی انسانی نهادینه نمایند.
کلید واژگان :مدیریت جهادی، مدیریت اجرایی، نظريه تصميم گيري، سبك شناختي شهودي- تفكري
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک