چکیده :

در ایالات متحده آمریکا طی سالهای 1973 و 1974 کاهش شدیدی در ارزش بازار بسیاری از اوراق بهادار روی داد و در نتیجهFASB به منظور ارائه رهنمودهای لازم موضوع را در دستور کار خود قرار داد و سرانجام در سال 1975 استاندارد حسابداری شماره 12 را در مورد حسابداری اوراق بهادار قابل داد و ستد خاص منتشر کرد. در این استاندارد اتکاپذیری ارزشهای متعارف برای اوراق بهادار در حد پایین ارزیابی شده و ارزیابی اوراق بهادار اعم از جاری و غیرجاری چنانچه کاهش ارزش بازار با اهمیت اما به دلایل غیرموقت بود ، به اقل بهای تمام شده یا قیمت بازار صورت می گرفت. اما با گسترش بازار سرمایه ، به تدریج شرایطی پدید آمد که امکان تعیین ارزشهای متعارف برای اینگونه اوراق بهادار از اتکاپذیری کافی نیز برخوردار است. در پاسخ به تغییر پدید آمده در محیط ، هیئت تدوین استانداردها در ماه مه 1993 متن نهایی استاندارد با شماره 115 را منتشر کرد و با انتشار این استاندارد، استاندارد شماره 12 لغو شد. اما در ایران ، استاندارد حسابداری شماره 15 با عنوان " حسابداری سرمایه گذاریها " بر مبنای استاندارد بین المللی حسابداری شماره 25 با همان عنوان در قالب اولین مجموعه استانداردهای حسابداری تدوین شد. اما متعاقبا استاندارد بین المللی حسابداری شماره 25 با تصویب و لازم الاجرا شدن استانداردهای بین المللی حسابداری شماره 32 با عنوان "ابزارهای مالی: ارائه و افشا" و استاندارد بین المللی حسابداری شماره 39 با عنوان "ابزارهای مالی: شناسایی و اندازه گیری" منسوخ شد.

کلید واژگان :

ارزشهای متعارف ، اوراق قابل نگهداری تا سررسید ، اوراق آماده برای فروش ، اوراق معاملاتی ، کاهش ارزش غیر موقت ، ابزارهای مالی، ابزارهای مشتق



ارزش ریالی : 500000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک