رشد و توسعه پايدار روستايی در گرو عملکرد شوراهای اسلامی، دهياری ها و مردم

تشکيل شوراهاي اسلامي در نواحي روستايي، اقدامي بسيار موثر در فرايند مردم سالاري و مشارکت مردم در سرنوشت خويش محسوب مي شود. در نواحي روستايي که در چند دهه اخير خلا مديريت وجود داشت، تشکيل شوراها وبه تبع آن تاسيس دهياري اهميت بسيار بيشتري نسبت به نواحي شهري دارد، چرا که شوراها توانسته اند خلا مديريت را در روستاها پرکنند. توسعه پايدار روستايي يکي از اهداف اساسي سياست گذاري هاي کلان در همه کشورها و بخصوص در ايران است. توسعه پايدار يک مفهوم کلي و در ارتباط با ابعاد مختلف زندگي روستاييان و همچنين رابطه اين ابعاد با محيط پيرامون مي باشد در سيستم جديد مديريتي کشور، مديريت روستاها به شوراها و دهياري ها سپرده شده است مديريت روستايي در فرايند توسعه روستايي يکپارچه و پايدار نقش اساسي دارد در واقع فرايند سازماندهي و هدايت جامعه و محيط روستايي از طريق شکل دادن به سازمان ها ونهادهاست يکي از رويکردهاي توسعه روستايي برنامه ريزي "پايين به بالا" است. که بر اساس آن مشارکت مردم محلي و دخالت موثر آنان در فرايند برنامه ريزي محور توسعه محسوب مي شود. با توجه به ابعاد توسعه پايدار روستايي نقش مردم را در فرايند پايدار تغييرات ابعاد اجتماعي، اقتصادي، فرهنگي و زيست محيطي بسيار بالاست. اگر چه مردم به باور تغيير در اين ابعاد دست يابند و در جهت استفاده از اين تغييرات در جهت رفاه و افزايش بهره مندي خود استفاده نمايند مي توان به يک توسعه پايدار اميدوار بود .در اين رابطه شناخت جايگاه شوراها ، دهياريها و مردم در رشد و توسعه روستايي و بررسي ابعاد پيدا و پنهان نقش آنها در توسعه روستايي هدف اصلي از نگارش اين مقاله مي باشد.

دهياريها، شوراهاي اسلامي ، توسعه پايدار روستايي ، برنامه ريزي