چکیده :

دردهه‌هاي اخير استفاده از وسايل الكترونيك و برقي در جوامع، روند فزاينده‌اي داشته و اين امر منجر به افزايش پسماندهاي برقي و تجهيزات الكترونيك شده است. از اين رو توجه جامعه بين‌المللي و دولت‌ها را به خود جلب كرده است. برخي از اسناد بين المللي از جمله كنوانسيون بازل، هلسينكي و باماكو، مرهون اين‌گونه نگراني‌هاست. در حال حاضر سرنوشت تجهيزات الكترونيكي مصرف شده به يكي از بحران‌هاي اصلي زيست محيطي تبديل شده است، زيرا در صورت عدم مديريت مناسب اين پسماندها، مواد خطرناك موجود در آن‌ها سبب ايجاد اثرات سوئي بر سلامت انسان‌ها و محيط زيست مي‌گردد. در بسياري از كشورها به دليل فقدان زيرساخت‌هاي مناسب جهت مديريت ايمن اينگونه پسماندها، آن‌ها را در زمين دفن يا در هواي آزاد مي‌سوزانند و يا به منابع آب‌هاي سطحي تخليه مي‌كنند. سازمان‌هاي مختلف، نهادها و دولت‌هاي بسياري از كشورها، برنامه‌ها و استراتژي‌هاي بسياري را به منظور مديريت پسماندهاي الكترونيك و مقابله با خطرات محيطي بهداشتي ناشي از آن‌ها اتخاذ كرده‌اند. در اين مقاله تلاش شده است مطالبي پيرامون طبقه‌بندي پسماندهاي الكترونيك، انواع مواد خطرناك و قابل بازيابي موجود در آن‌ها، روش‌هاي بازيابي و بازيافت و خطرات و آسيب‌هاي زيست محيطي ناشي از اينگونه پسماندها ارائه گردد. همچنين در پايان به بررسي برخي راهكارهاي مديريتي اينگونه پسماندها در ايران مي‌پردازيم.

کلید واژگان :

پسماند الكترونيك، خطرات زيست محيطي، مديريت پسماند



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک