اشتغال، رفاه اجتماعی و کارآفرینی جوانان

رفاه اجتماعی همواره مورد توجه اقشار مختلف جامعه و به تبع آن سیاستگذاران اجتماعی می باشد. این امر باعث شده تا قشر تحصیلکرده جامعه با رویکردی به وضعیت اشتغال بتوانند شرایط و زمینه های رفاه و تأمین اجتماعی را فراهم نمایند. از طرف دیگر تحولات سريع اقتصادي، صنعتي و فرهنگي در چند دهه اخير در قالب فرایند جهانی شدن و نياز جوامع به تقويت ساختارهاي دانايي محور و توليد ثروت از دانش، احتياج به يک بسترسازي مناسب جهت توليد علم و فن به شدت احساس مي شود. همچنین پرداختن به مقوله کارآفريني و تربيت و آموزش دانش آموختگاني که داراي توانايي ها و مهارت هاي لازم براي راه اندازي يک کسب و کار مناسب باشند ، از وظايف اصلي هر دانشگاه محسوب مي شود. بر این اساس به منظور توسعه و تحقق اشتغال در ایران و نیز تحقق دانشگاه کارآفرین هماهنگی و ارتباط منطقی بین بخش های مختلف دانشگاه و آگاهی از نیازهای مهم و پایه ای اشتغال شهروندان و بویژه دانش آموختگان و فارغ التحصیلان اجتناب ناپذیر می باشد. لذا یکی از مهمترین راهکارهای اشتغال دانایی محور در جامعه تحقق دانشگاه کارآفرین می باشد. بنابراین ترسیم اشتغال مطلوب در ایران در گرو تحقق دانشگاه کارآفرین می باشد. در اين مقاله ضمن پرداختن به مفاهيم كارآفرينی، رفاه اجتماعی و دانشگاه كارآفرين به اين مهم پرداخته شده كه تحقق دانشگاه کارآفرین چگونه می تواند به اشتغال و رفاه اجتماعی کمک نماید. به عبارت دیگر گسترش دانشگاه کارآفرین در ایران چگونه مراحل توسعه و پیشرفت جامعه را از طریق اشتغال افراد جامعه میسر می سازد.

کارآفرینی، دانشگاه کارآفرین، اشتغال، رفاه اجتماعی، مراکز رشد و انکوباتورها