بررسی رابطه بین آمادگی های جسمانی- حرکتی و بهزیستی روانی در دانش آموزان پسر

هدف ازانجام اين تحقيق بررسي رابطه بين آمادگي هاي جسماني- حركتي وبهزيستي رواني دانش آموزان پايه ششم دبستان بود. اين تحقيق ازنوع توصيفي همبستگي بود كه جامعه آماري آن را كليه دانش آموزان پسر پايه ششم مدارس ابتدایی منطقه 4 اهواز كه تعداد آنان 2044 نفر بود تشكيل مي دادند. با توجه به فرمول، تعداد 150 نفر از آنان از طريق نمونه گيري طبقه اي خوشه اي چند مرحله اي به شكل تصادفي به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار اندازگيري اين تحقيق شامل پرسشنامه بهزيستي روانشناختي ريف وآزمون هاي آمادگي جسماني– حركتي ايفرد بود. جهت آزمون فرضيه ها از آزمون همبستگي اسپيرمن و رگرسيون گام به گام استفاده شد. نتايج نشان داد كه كليه مولفه هاي بهزيستي روانشناختي دانش آموزان از حد متوسط بالاتر بوده است. همچنين رابطه مثبت و معني داري بين آمادگي جسماني– حركتي با بهزيستي روان شناختي وجود داشت (p<0.05) .نتايج رگرسيون گام به گام نيز نشان داد كه انعطاف پذيري ازفاكتورهاي آمادگي جسماني، توان و تعادل از فاكتورهاي آمادگي حركتي قابليت پيش بيني بهزيستي روانشناختي دانش آموزان پسر را داشته اند (p<0.05) .بنابراين پيشنهاد مي شود براي بالا بردن بهزيستي روانشناختي دانش آموزان روي فاكتور هاي انعطاف پذيری، توان و تعادل بيشتر كار شود.

آمادگی جسمانی، آمادگی حرکتی ، بهزیستی روانشناختی.