ارزيابي روشهاي ميان يابي در برآورد فراسنج های آب و هوایی(مطالعه موردي: حوضه کوير مرکزي ايران زمين)

به فرآيند برآورد ارزشهاي کمي، براي نقاط فاقد داده، به کمک نقاط مجاور و معلوم ميان¬يابي مي گويند، اين فرايند به دليل محدوديت داده¬هاي نقطه¬اي و ضرورت تدوين نقشه از کل يک پهنه، به منظور تهيه نقشه هاي هم ارزش انجام مي¬گيرد. ميان يابي يکي از مهمترين تکنيک هايي است که آب و هواشناسان در مطالعات پهنه اي–مکاني از آن بهره مي¬گيرند. روشهاي ميان يابي برحسب ملاک¬هاي مختلف قابل تقسيم بندي هستند. در اين پژوهش 10 روش ميان يابي و روش رگرسيون براي محاسبه 5 فراسنج آب و هوایی ميانگين ماهانه متوسط دماي روزانه، ميانگين دماي نقطه شبنم، ميانگين رطوبت نسبي، مجموع بارش ماهانه و ميانگين دماي خشک در 64 ایستگاه همدید و کليماتولوژي در حوضه کوير مرکزي ايران زمين مورد آزمون قرار گرفت. بدين منظور براي هر روش در هر فراسنج آب و هوایی يک نقشه براي هر ايستگاه و مجموعاً 3520 نقشه ترسيم گرديد. جهت تعيين بهترين روش ميان¬يابي براي هر فراسنج در هر نقشه 3 آزمون ميانگين خطاي مطلق (MAE)، ميانگين انحراف خطاها (MDE) و ريشه دوم ميانگين مربع خطا (RMSE) انجام گرفت. نتايج بدست آمده نشان داد که در اين منطقه با توجه به نوع پراکندگي ايستگاه¬ها و خصوصيات ويژه هر فراسنج آب¬و¬هوایی، در صورتي که داده هاي ارتفاعي در دست باشد مي توان مجموع بارندگي ماهيانه را در اين منطقه با روش رگرسيوني محاسبه کرد. اما در صورت نبود داده¬هاي ارتفاعي روش کريگينگ عادي اجرا شده براي تمامي پارامترهاي آب و هواییبه جز پارامتر مجموع بارندگي ماهيانه کمترين مقدار خطاي مطلق (MAE) و خطاي (RMSE) را نسبت به ديگر روشها نشان مي دهد که بهترين روش براي ميان يابي در اين منطقه مي باشد، از طرفي روش Spline نيز بدترين نتايج را ارائه داد که اصلاً قابل استفاده در اين منطقه نمي باشد.

کريگينگ، فراسنج اقليمي، ميان يابي، RMSE، Spline