چکیده :

توده گرانيتوئيدي نوکه با طيف ترکيبي گرانوديوريت، مونزوگرانيت، گرانيت و آلکالي فلدسپار گرانيت واقع در شمال شرق شهر سمنان در بين آهکهاي کرتاسه و ولکاني کلاستيکها و توفهاي آهکي ائوسن نفوذ کرده و در محل تماس با سنگهاي ميزبان، کالک سيليکاتهاي بارز از جمله گارنت، ديوپسيد، اپيدوت و اسکاپوليت تشکيل گرديده اند. علاوه بر تشکيل اين کالک سيليکاتها، کانه زايي آهن صورت گرفته است. کانسار آهن عمدتاً از هماتيت و مگنتيت بوده است و کانيهاي پيريت، کالکوپيريت نيز به مقدار کمتر در آن يافت مي شوند. کانيهاي گوتيت، ليمونيت، مالاکيت، آزوريت، ژيپس، کلسيت، کلريت و کوارتز کانيهاي ثانويه اي هستند که همراه کانه هاي آهن دار يافت مي شوند. با توجه به پاراژنز کانيايي مزبور، اسکارن آهن شمال سمنان، در شرايط فشار 1 تا 2 کيلوبار و حداکثر دماي 600 درجه سانتيگراد تشکيل شده است. حادثه مذکور در اواخر ائوسن تا اوایل الیگوسن صورت گرفته است. در اسکارنها و متاسوماتیتهای منطقه زرتول پاراژنزهای کانیایی زیر یافت می شوند: آنداردیت(یا گروسولار) - دیوپسید، آنداردیت - مگنتیت، دیوپسید – اسکاپولیت و ...

کلید واژگان :

اسکارنزايي، متاسوماتيسم، گرانيتوئيد، سمنان.



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک