طراحي منظر شهري در بافت هاي جديد با استفاده از الگوها و ضوابط بافت هاي قديم شهري–مورد مطالعاتی بافت قدیم و جدید شهر قزوین

منظر یک فضای شهری شامل کلیه اطلاعات موجود از آن فضا است که توسط حواس دریافت شده، در فرایند ادراک پردازش می‌گردد. منظر به‌عنوان فرستنده، در برگیرنده اطلاعات گوناگونی است که می‌توان آنها را به دو دسته عناصر فیزیکی کالبدی (عینی) و عوامل انسانی(ذهنی) تقسیم کرد. در مطالعه حاضر به مطالعه منظر (جنبه عینی) و سیمای (جنبه ذهنی) شهری و آگاهی از ذهنیت ساکنین از طریق مصاحبات حضوری با آنها، دریافت نظرات آنها از طریق ارائه پرسشنامه و تجزیه و تحلیل آنها، در دو محدوده بافت قدیمی شهر قزوین (محلات سردار و آخوند) و بافت جدید شهر قزوین (شهرک کوثر و مینودر)، پرداخته شده است. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که بخش مورد مطالعه در بافت قدیم شهر از خوانایی بهتری برخوردار بوده و بافت‌های جدید‌الاحداث شهر خوانایی کمتری دارند. با در نظر گرفتن نتایج بدست آمده، اقدام به استخراج الگوها و ضوابط خوانایی در بافت قدیم گردیده و در مرحله بعد الگوها و ضوابط مذکور در قالب پیشنهادات، راهکارهایی برای ارتقای خوانایی بافت جدید ارایه شده اند. در انتها نیز به طور نمونه به طراحی بخشی از بافت جدید بر اساس ضوابط، الگوها و راهکارهای مستخرج، اقدام گردیده است

سیما و منظر شهر (تصویر ذهنی و عینی)، خوانایی، شهر قزوین (بافت قدیم و جدید)