تأثیر مصرف ویتامین ث متعاقب یک فعالیت درمانده ساز هوازی برای مونوگلوبولینهای A وG سرم خون فوتسالیست اشنویه

مقدمه: هدف از مطالعه حاضر تأثیر مصرف ویتامین ث متعاقب یک فعالیت درمانده ساز هوازی بر ایمونوگلوبولینهایA (IgA) 1 وG (IgG) 2 در 24 فوتسالیست بود. روش : در این تحقیق از بین 62 فوتسالیست اشنویه،24 فوتسالیست بصورت تصادفی به دو گروه12 نفری ،که یک گروه تحت تأثیر ویتامین و گروه دیگر بدون ویتامین تقسیم شدند.گروه ویتامین بمدت 5 روز، روزانه 500 میلی گرم ویتامین ث مصرف کردند ولی گروه بدون ویتامین در این مدت دارویی مصرف نکردند.از هر دو گروه در 3 نوبت نمونه گیری خونی بعمل آمد. مرحله اول قبل از شروع (استراحت)، مرحله دوم برای گروه ویتامین، بعد از مصرف ویتامین و گروه بدون ویتامین، بدون مصرف آن (پس از 5 روز) ، سپس آزمودنیها به اجرای تست بروس برای سنجش توان هوازی بیشینه پرداختند و بلافاصله نمونه گیری خونی مرحله سوم در هر دو گروه انجام شد. در هر سه مرحله فاکتورهای IgG و IgA و کورتیزول4 سرم خون اندازه گیری شدند. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه وضعیت تندرستی و اطلاعات عمومی، دستگاه سنجش قد، دستگاه سنجش وزن، نوارگردان، ضربان سنج، کیت الایزا برای اندازه گیری غلظت کورتیزول و IgG وIgA سرم بود. برای مطالعه و بررسی آماری و توصیف داده های خام از روشهای آمار توصیفی مانند میانگین، انحراف از میانگین و انحراف معیار و جهت تجزیه و تحلیل آنها ازروشهای استنباطی مانندتستTوابسته استفاده شد.(05/ 0=α) یافته ها: نتایج این تحقیق نشان داد مصرف ویتامین ث بر IgG و IgA و کورتیزول خون تأثیر معنی داری داشت. (05/0p≤) بحث و نتیجه گیری: می توان گفت که غلظت IgG و IgA تحت تأثیر ویتامین ث افزایش یافت که باعث افزایش عملکرد سیستم ایمنی بدن و کاهش ابتلا به بیماریهای عفونی شد در حالی که کورتیزول خون کاهش قابل توجهی داشت. (05/0p≤) مصرف ویتامین C متعاقب یک فعالیت درمانده ساز توانست برخی از شاخص های دستگاه ایمنی را بهبود بخشد(3). بنابراین پیشنهاد می شود ورزشکاران دارای عملکرد بالا، از مکملهای غذایی و ویتامین های آنتی اکسیدان برای کاهش خطرات ناشی از ورزشهای سنگین استفاده کنند تا از بروز اختلال در عملکرد سیستم ایمنی و ابتلاء به عفونت جلوگیری نمایند.

ویتامین ث، ایمونوگلوبولین، تست بروس، کورتیزول