چکیده :

با توجه به اين مورد كه ايران در كمربند لرزه اي قرار داشته و همواره در معرض قرارگيري در مقابل زلزله هاي مختلف با بزرگاهاي متفاوت قرار دارد ، لازم و ضروري است جهت طراحي سازه ها به پارامترهاي لرزه اي توجه خاص و ويژه اي گردد . در همين راستا لازم است برنامه ريزي هاي كوتاه مدت ، ميان مدت و بلند مدت انجام گرفته تا خطرپذيري سازه ها در مقابل زمين لرزه هاي احتمالي كاهش يابد . در گذشته روش هاي متعددي جهت تعيين نيروي زمين لرزه انجام شده قرار داشته و برخي ديگر بر مبناي چند PGV ، PGA است كه برخي از اين تحقيقات بر مبناي تك پارامترها ما نند پارامتري ها مانند طيف هاي تغييرمكان ، طيف شتاب بنا شد . البته امروزه محققين و دانشمندان با استفاده از پارامترهاي ديگر مانند انرژي زلزله ، شدت زلزله روش هاي ديگري جهت استفاده داده ها در طراحي ها ارائه نموده اند . يكي از بوده (Peak Ground Acceleration) PGA پركاربرد ترين روش هاي طراحي ، استفاده از تك پارامترها از جمله است كه در نوع خود داراي محدوديت ها و مشكلاتي از قبيل ورود خطا در محاسبات اوليه ، در نظر نگرفتن محتواي زلزله مي باشد . لذا محققان بر آن شدند جهت تعيين دا ده هاي ورودي طراحي سازه ها از روابط مستقيم و با استفاده از روابط كاهندگي مبتني بر پايه طيف استفاده نمايند . در همين راستا برآن شديم با استفاده از روابط كاهندگي قدرتي كه بر پايه طيف شتاب قرار دارد (مطالعه موردي شهر قزوين ) محاسبات تحليل خطر مجدداً به انجام شود .

کلید واژگان :

طيف شتاب ، گسل ، رابطه كاهندگي ، تحليل خطر ، زمين لرزه



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک