گزینش استراتژی های نوآوری با استفاده از رویکرد ترکیبی دلفی- فرایند تحلیل شبکه (مورد مطالعه: شرکت مدیریت پروژه های ساختمانی ایران- مپسا)

امروزه، نوآوری به عنوان عاملِ کلیدی موفقیت در محیطهای بسیار پویا و رقابتی شناخته شده و یافتن صنعتی که در نوآوری ورود نکرده باشد، دشوار است. با این وجود، موفقیت نوآوری و کسب دستاوردهای مهم از جمله بهبود عملکرد به خودی خود میسر نبوده و در گِرو اتخاذ استراتژی های نوآوری از سوی مدیران و مشاوران عالی شرکت هاست. بنابراین، هدف این مقاله، گزینش بهترین استراتژی نوآوری جهت بهبود عملکرد پروژه های ساختمانی بوده و برای انجام مطالعه ی میدانی، شرکت مديريت ‌‌پروژه‌های ساختماني ايران مورد بررسی قرار گرفت. جهت دستیابی به هدف پژوهش، رویکرد ترکیبی دلفی- فرایند تحلیل شبکه ای ارائه شد؛ که مرحله ی اول آن، روش دلفی جهت مرور ادبیات تحقیق، شناسایی معیارهای کلیدی عملکرد پروژه های ساختمانی، شناسایی دسته بندی های مختلف استراتژی نوآوری و سرانجام انتخاب معیارها و دسته بندی مناسب طی جلسات هم اندیشی با متخصصان و در پی آن تهیه و توزیع پرسشنامه ی تخصصی میان متخصصان؛ و مرحله ی دوم آن فرایند تحلیل شبکه ای جهت گزینش بهترین استراتژی نوآوری با توجه به معیارهای عملکرد بود. یافته ها نشان داد که به ترتیب استراتژی های پیشرو و واردکننده ی فناوری به عنوان استراتژی های نوآوری، با توجه به شرایط فعلی و آتی شرکت از ارجحیت بالاتری برخوردار هستند. این رویکرد بلحاظ اینکه تصمیمات پیچیده را برای تصمیم گیرندگان اصلی شرکت جهت انتخاب بهترین استراتژی تسهیل می سازد، از ویژگیِ کاربردی بالایی برخوردارست.

استراتژي نوآوري، معیارهای عملكرد پروژه های ساختمانی، رویکرد ترکیبی دلفی- ANP