الگوی گسترش کوکولیتوفورها در رسوبات سطحی دریای عمان مناطق گابریک و گتان در ارتباط با فاکتورهای محیطی در آب های سطحی

در این پژوهش، 04 نمونه از رسوبات سطحی دریای عمان )مناطق گابریک و گتان( مطالعه شده و فراوانی نسبی کوکولیت ها با فاکتورهای محیطی دما و شوری مقایسه شده است. مجموعا 63 تاکسا در نمونه های مناطق گابریک و گتان شناسایی شده است. گونه غالب در این بررسی، Gephyrocapsa oceanica می باشد و گونه های دیگر با الگوی گسترش خود در رسوبات مورد مطالعه، مانند Gephyrocapsa muellerae ، Gephyrocapsa ericsoonii ، Coccolithus pelagicus ، Emiliania huxleyi و Braarudosphaera bigelowii ، فاکتورهای محیطی توده های آب را منعکس می کنند و برای بازسازی آب و هوای قدیمه به کار می روند. بر اساس نتایج به دست آمده از رسوبات سطحی مناطق مورد مطالعه، می توان گفت گونه G.oceanica با فراوانی بالا، نشان دهنده دریای حاشیه ای بوده که در عرض های جغرافیایی پایین و مناطق کم عمق شکل گرفته است و همچنین گسترش گونه مذکور، توده های آب های گرم دریاها را منعکس می کند. گونه های G.ericsonii ، G.muellerae و C.pelagicus با فراوانی بسیار پایین در نمونه های مورد مطالعه، نشان دهنده نهشته شدن رسوبات مذکور در عرض های جغرافیایی پایین و آب و هوای گرم می باشند. گسترش موفوتایپ A گونه E.huxleyi آب و هوای گرم و عرض جغرافیایی پایین را برای مناطق مورد مطالعه پیشنهاد می کند. با توجه به فراوانی و گسترش کم گونه B.bigelowii که به صورت نادر در نمونه ها مشاهده شده است، شوری بالا را در دریای عمان )مناطق گابریک و گتان( نشان می دهد.

کوکولیتوفورها، رسوبات سطحی، دریای عمان، گابریک، گتان، فاکتورهای محیطی