نقش فناوری اطلاعات و ارتباطات در آموزش

امروزه در قرن 12 با توجه به حجم عظیم اطلاعات، افراد به سوی مدیریت اطلاعات هدایت میشوند، بر اساس یافتههای روانشناسی یادگیری، دانشآموزان از طریق دیدن و به کارگیری وسایل مختلف، مطالب درسی را بهتر و راحتتر میآموزند، زیرا وسایل کمک آموزشی به سبب فعال کردن حواس مختلف دانش- آموزان، امر آموزش را واقعیتر، عملیتر و دلپذیرتر میسازند. ظهور پدیده شگفت انگیز فنآوری اطلاعات در دو دهه آخر قرن بیستم و توسعه آن در نظام رسمی آموزش و پرورش کشورهای پیشرو باعث گسترش فرصتهای یادگیری و دسترسی آسان به منابع آموزشی و یادگیری شده است. در این رویکرد، فنآوری اطلاعات بعنوان یک ابزار و وسیله تاثیر گذار در فرایند یاددهی یادگیری مورد توجه قرار داده است. لذا – هدف از این مطالعه نقش فناوری اطلاعات و ارتباطات در آموزش و پرورش میباشد. دراین مقاله سعی شده است به نقش فناوری اطلاعات و ارتباطات در آموزش پرداخته شود. روش تحقیق حاضر توصیفی تحلیلی است. مواد پژوهش: شامل کلیه منابع)کتابها، مقالات، پایان نامهها( مرتبط با موضوع مورد بررسی می باشد. در نتیجه فناوری اطلاعات و ارتباطات را میتوان به عنوان ابزاری نیرومند برای ارتقای کیفیت و کارآیی آموزش و یادگیری مورد استفاده قرار داد. توسعه روزافزون ابزارهای مبتنی بر این فناوریها و سرعت فراوان تطبیق آن با نیازمندیهای انسان، موجب شده تا شکل جدیدی از محیط یادگیری و تعاملی خلاق، فعال و فراگیر ایجاد شود. آموزش مهارتهای فناوری اطلاعات و ارتباطات، هستهی مرکزی بسیاری از نظامهای آموزش و پرورش جهان را تشکیل داد.

فناوری، اطلاعات و ارتباطات، آموزش