بررسی اثر متغیرهای اصلی ریسک اعتباری بر بهینه‌سازی تصمیم‌گیری پورتفوی تسهیلات

در نگاهی ساده، حوزه فعالیت بانک‌ها تجهیز و تخصیص منابع می‌باشد. در این میان، بانک‌ها با در نظر گرفتن ریسک اعتباری مشتریان به تقاضاهای آن‌ها مبنی بر اخذ تسهیلات جامه عمل می‌پوشانند، چرا که یکی از مهم‌ترین مسائل و مشکلات مدیریت پورتفوی وام، ورشکستگی بانک‌ها می‌باشد. بنابراین، امروزه یکی از مهم‌ترین تکنیک‌هایی که در بخش مالی و بانکی مورد توجه قرار گرفته است، تکنیک مدیریت ریسک است .در اين پژوهش سعي می‌شود؛ پس از تجزيه و تحليل داخلي و خارجي عوامل موثر بر ریسک اعتباری موردی 136 مشتری حقوقی بانک آینده در فواصل سال‌های 1390-1388، به راه‌كاري موثر جهت كاهش مخاطرات ناشي از این ريسك پرداخته و با پياده‌سازي آن، به بهبود تصمیم‌گیری در بانک آینده کمک نمود. روش اصلی این پژوهش، در ابتدا به‌روش دلفی و توسط خبرگان صورت پذیرفته و به‌‌منظور توصیف داده‌ها، آمار توصیفی و به‌منظور تحلیل داده‌ها و آزمون فرضیه‌های تحقیق از آمار استنباطی از جمله: آزمون‌هاي همبستگي و رگرسيون، معادلات ساختاری می‌باشد. سپس نتایج به‌دست آمده از اطلاعات مشتریان حقوقی مورد بررسی، با کمک نرم‌افزارهای "SSPS" و "Lisrel" مورد بررسی و در پایان، مدل پیشنهادی ارائه خواهد شد. از این مدل، به‌خوبی می‌توان وضعیت ریسک اعتباری هر یک از مشتریان حقوقی بانک را برآورد و به‌طور دقیق، نقاط ضعف این دست از مشتریان را شناسایی کرده و از آن طریق راه حل‌های مناسب برای بهبود تصمیم‌گیری در بانک آینده را ارائه نمود. نتايج حاصل از اين تحقيق نشان مي‌دهد؛ که تاثیر زیاد عامل فروش و بدهی در ریسک اعتباری مشتری یکسان است و بازده دارايي و فروش به دارايي، بيش‌تر از هر نسبت ديگري در پيش‌بيني ورشكستگي و نابساماني وضع آينده شرکت‌ها مؤثر هستند و نسبت وجوه نقد حاصل از عمليات به بدهي را در درجه اول اهميت، نسبت‌هاي سرمايه‌گذاري را در درجه دوم و نسبت‌هاي نقدينگي را پس از آن‌ها قرار می‌گیرد. نتایج به‌دست آمده در این تحقیق، تاثیر عامل فعالیت را در ریسک اعتباری، کم نشان می‌دهد که نتایج مدل "آلتمن" را تایید می‌کند.

سیستم بانکی، مدیریت ریسک، مشتریان حقوقی، روش دلفی، مدل معادلات ساختاری.