بسیاری از نظریه پردازان سازمان، براساس شیوه های به عاریه گرفته شده از علوم انسانی و هنر، فهم خود از سازمان را توسعه می دهند. یکی از این شیوه ها یعنی استعاره، ابزار ویژه ای مفیدی برای شناخت و درک فلسفه ی وجودی یک پدیده است. استفاده از استعاره برای نظریه پردازی، سنتی دیرینه و قابل توجه در علوم طبیعی و همین طور علوم اجتماعی دارد. در این مقاله ابتدا به تعریف استعاره پرداخته می شود و در ادامه به بررسی تاریخچه و استعاره های نظریه سازمان از دیدگاه های کلاسیک تا پست مدرن پرداخته می شود.
کلید واژگان :
استعاره، نظریه سازمان، مکتب کلاسیک، مکتب مدرن و پست مدرن
