بررسی درجه توسعه یافتگی در بخش ارتباطات (مطالعه موردی: استانهای منتخب)

برای برنامه ریزی های مناسب ملی و منطقه ای و تخصیص بهینه منابع به شناخت نسبی میزان برخورداری استان ها از شاخص های توسعه نیازمندیم تا از این طریق بتوان ضمن تحلیل جایگاه استان ها ، با بکارگیری و استفاده از نیروها و ظرفیتهای موجود در مناطق به سطح توسعه ای متعادل و همه جانبه که رفاه تمامی افراد را به دنبال داشته باشد دست پیدا نمود . این شناخت گام اول برنامه ریزی جهت رشد و توسعه اقتصادی کشور می باشد. در همین راستا، این پژوهش به بررسی درجه توسعه یافتگی استانهای با مرز خشکی در بخش ارتباطات که یکی از زیربناهای اصلی توسعه است می پردازد و سعی بر آن دارد تا برنامه ریزان و سرمایه گذاران اقتصادی را جهت هدفمند نمودن برنامه ها مساعدت نماید. این پژوهش با استفاده از روش تاکسونومی عددی انجام گردید که نتایج آن حاکی از عدم مطلوبیت درجه توسعه یافتگی در شاخص های مورد بررسی می باشد. از این رو، لازم است نسبت به بخش ارتباطات که از اساسی ترین زیرساخت های توسعه است و رشد آن باعث تسریع در دستیابی به توسعه یافتگی می گردد، توجه جدی و موثر گردد.

توسعه یافتگی، ارتباطات، تاکسونومی عددی، استانهای مرزی