الزامات استقرار سیستم هزینه یابی مبتنی بر فعالیت (ABC) در بودجه ریزی عملیاتی

نظام بودجه ریزی عملیاتی، تحول برجسته ای در نظام بودجه ریزی دولتها به شمار می آید که توانسته است نقش مهم و مؤثری را در رشد و توسعه کشورها ایفا نماید. ویژگی و وجه تمایز این نظام، تأکید بر اهداف و نتایج حاصله از فعالیتها می باشد. که با استفاده از روشهای علمی هزینه یابی و متدولوژی های برنامه ریزی استراتژیک، ابزار نیرومند و کارآیی را در اختیار مدیران بخش دولتی قرار می دهد. در این میان روش هزینه یابی مبتنی بر فعالیت(ABC) یکی از تکنیک های مفید هزینه یابی می باشد که استقرار آن در بودجه بندی دستگاههای دولتی ضروری به نظر می رسد. استقرار این سیستم در نظام بودجه ریزی عملیاتی به عوامل مختلفی همچون توانمندی، مشروعیت و مقبولیت بستگی دارد. همچنین بدون شناخت روابط و تعاملات فی ما بین عوامل مؤثر بر پذیرش و اتخاذ اطلاعات عملکرد سخن گفتن از بودجه ریزی عملیاتی و معرفی آن به عنوان بهترین نظام بودجه ریزی کار مشکلی است. بنابراین یکی از فرضیات رایج در مورد استقرار نا موفق سیستم هزینه یابی مبتنی بر فعالیت در دستگاههای دولتی، ظرفیت پایین یا عدم توانایی سازمانی است. مورد کاوی ها و گزارشات در مورد اتخاذ بودجه ریزی عملیاتی نشان می دهد که سه بعد از توانایی سازمانی(توانمندی در ارزیابی عملکرد، توانمندی کارکنان و توانمندی فنی) برای اجرای روش هزینه یابی مبتنی بر فعالیت (ABC) در نظام بودجه ریزی عملیاتی نقش کلیدی را دارا می باشند. در این مقاله سعی شده است تا با تشریح عوامل مؤثر برای استقرار سیستم هزینه یابی مبتنی بر فعالیت(ABC) در بودجه ریزی عملیاتی به ضرورت استفاده آن در دستگاههای اجرایی پرداخته شود.

توانمندی ارزیابی عملکرد، توانمندی کارکنان، توانمندی فنی ، بودجه ریزی عملیاتی